Osobą astronoma Henckego interesują się, poza garstką mieszkańców Drezdenka, również ludzie mieszkający gdzieś w Polsce. Otrzymałem dzisiaj wiersz bardzo młodego twórcy, ale utworek już wyrobiony, nie jakieś tam proste rymy. Oto ów wierszyk:

Tymoteusz Lis

Hencke

W małym Drezdenku,

Nikomu nieznanym mieście,

Żył sobie on,

Prosty pracownik poczty,

Nazwisko jego

Hencke...

Miał on teleskop,

Proste narzędzie

Do odkrywania

Nowych światów.

Spoglądał co wieczór w niebo,

Ze swojego prostego obserwatorium:

Dziury w dachu...

Gdy tak spoglądał,

Zauważył drobną plamkę

Na tle gwiazdozbiorów.

Odkrył coś,

Czego teoretycznie nie można było odkryć,

Odkrył planetoidę...

To przeczyło wszystkim teoriom

Wielkich astronomów, jakoby

Tylko cztery planetoidy na tym wielkim nieboskłonie,

Królowały samotnie...

Więcej niż półtora wieku temu,

W tym nieznanym Drezdenku,

Złamano pewną barierę

Na drodze do odkrywania tajemnic kosmosu.

Odkryto podobnych planetoid,

W następnym czasie

Niezliczone miliony...

Prosty pracownik poczty,

Astronom - amator,

Można powiedzieć

Nikt szczególny,

Ale pozory mylą...

Ten ktoś,

Zapisał się na kartach historii

Tłustym i widocznym drukiem.

Zmienił oblicze nieba,

A nazwisko jego

Hencke...