W 1847 roku, 1. lipca, w Drezdenku w domku przy ulicy Łąkowej (wtedy Kitzerstrasse) odkryto drugą już, „naszą” planetkę – Hebe. O nadanie nazwy nowoodkrytej planetce, czy planetoidzie – znaczy tworowi planetopodobnemu, Hencke poprosił Carla Friedricha Gaussa, wielkiego matematyka.

To musiał być ciekawy okres w świecie nauki, a astronomii przede wszystkim: 1845 – Astraea; 1846 – Neptun; 1847 – Hebe. Nas interesują planetoidy. Niby małe odkrycia, ale ciekawe. Ich istnienie potwierdziło słuszność starego założenia reguły Titusa-Bodego, że brakowało niby obsady obszaru pomiędzy orbitami Marsa i Jowisza. Taka obsada jest, tylko że w postaci drobnych obiektów o zróżnicowanych wielkościach. Największą z nich jest Ceres, która ma średnicę około 950 km i właściwie zalicza się ją do planet karłowatych. Planetoidy Henckego są maleństwami, ułomkami w zestawieniu z czterema największymi: Ceres, Westa, Pallas i Hygiea. Małe, ale te odkrycia przełamały kilkudziesięcioletnią pauzę. Dlatego Hencke był tak obsypywany honorami. Po odkryciu Hebe nazbierał kolejnych nagród: tytuł Doktora Honoris Causa Uniwersytetu w Bonn, Order Czerwonego Orła III klasy z szarfą i szereg mniejszych, aczkolwiek nie bez znaczenia, nagród. Rzeczywiście zaraz po jego dokonaniach ruszyła lawina odkryć. Już w 1847 r. brytyjski astronom John Russell Hind odkrył kolejne dwie: Iris i Florę. W roku śmierci Drezdeneckiego Astronoma, w 1866 r - znano już i nazwano 83 miniplanetki. Lawina nabierała tempa. W tej chwili wiadomo, że takich planetoid, o różnej wielkości i formie świat nauki zna niemal 700 tysięcy, z czego skatalogowano dopiero ponad 400 tysięcy. Ale twierdzi się, że tak zwany główny pas planetoid może zawierać do 2 milionów obiektów o wielkości ok. kilometra i wielomilionowe roje różnorakiej drobnicy. Poza tym znajdują się one nie tylko w pasie pomiędzy Marsem i Jowiszem. Najlepiej jednak sięgnąć do źródeł, choćby  internetowych, które w mniej lub bardziej wyczerpujący sposób przedstawiają sprawę.

Jedną z tych małych planetek o oznaczeniu 1973RA, odkryta 2. września 1973 r. przez znalazcę licznych drobnych obiektów w Układzie Słonecznym, szwajcarskiego astronoma Paula Wilda w Obserwatorium Zimmerwald, nazwano na część Drezdeneckiego Astronoma – 2005 Hencke.